In Nederland staan we aan de vooravond van een verandering in ons zorgstelsel. Elke vernieuwing die wij ondergaan kun je zien als een uiting van iets dieper.
Zo kan de ene mens tevreden zijn met het zien van het topje van de ijsberg, terwijl een ander wil proberen te onderzoeken en waarnemen wat onder water zit. Uit het zicht, onder de oceaan. Volgens mij gaat het bij de kwestie van de verandering van ons zorgstelsel over de vraag naar individuele of collectieve verantwoordelijkheid.
Voordat de medische wetenschap in het westen zijn huidige niveau bereikte, gaven families van de ene op de andere generatie aan elkaar door hoe je ziektes en kwalen kon behandelen via een natuurlijke weg. Niet alle ziektes konden op deze manier worden behandeld. Toch gaf het de mens vertrouwen en geloof in de helende werking van de natuur. Maar ook in zijn zelfhelend vermogen.
Sinds de gezondheidszorg een verantwoordelijkheid is van de overheid, kan men ongeacht het inkomen gebruik maken van medische zorg. Daarmee verdwenen de oude, traditionele geneeswijzen naar de achtergrond en werden zelfs vergeten.
Hoewel de westerse gezondheidszorg aanzienlijk is verbeterd, heeft het er ook toe geleid dat de mens volledig afhankelijk is geworden van andermans hulp en kennis. Met als resultaat het gevoel dat een mens niet voor zichzelf kan zorgen. Het gevolg is een systeem dat niet langer aan de publieke vraag kan voldoen. En waar het individu is gedegradeerd tot een nummer op een wachtlijst of op een vel papier met statistieken. De meeste mensen die werkzaam zijn in de zorg hebben het te druk, zijn gestresst en kunnen het werk moeilijk aan, ondanks hun bereidwilligheid om anderen te helpen. Maar dit begint te veranderen. Er wordt een beroep gedaan op het individu zich meer verantwoordelijk te voelen voor zijn eigen gezondheid.
Vroeger was het accepteren van de eigen verantwoordelijkheid de basis voor een goede gezondheid. Men bezocht alleen een specialist indien nodig.
Dit ook is de basis van stretching, yoga, Tai Chi, Qi Gong en veel andere methoden die zorgen voor een goede gezondheid.
Op dit moment zijn vele van ons zijn bezig beslissingen te maken over wat voor zorgverzekering wij moeten aansluiten en of het nodig is om bij verzekerd te zijn.
Ik ken een hele goede bij verkering dat maar 48,30 euro’s per maand kost. Een verzekering waar je in je eigen gezondheid investeerd, en de kwalitiet van je leven verbeterd. En hoe lang je het vol houdt, wordt je sterker, je krijgt meer mentaal en fysieke soepelheid en je wordt gezonder. Het heet Holistic Yoga & Shiatsu!
Maar dit vraagt ook om verantwoordelijkheid voor wat je doet, zegt en voor je emoties.
In de huidige tijd lijkt het gemakkelijker om met de vinger te wijzen naar iemand anders. Iemand anders verantwoordelijk te houden of de schuld te geven voor wat jou overkomt.
Een van de aspecten van yoga is om situaties en mensen te accepteren zoals ze zijn. Zonder ze te willen veranderen. En zonder emotioneel betrokken of boos te worden.
Nu komen we bij het onderwerp van de collectieve verantwoordelijkheid. Het geven om anderen, je inleven in wat de ander meemaakt, wakkert bij mij het verlangen aan mij collectief verantwoordelijk te voelen.
Een aspect van een zorgstelsel betreft de vraag tot hoever de andere verzekerden financieel verantwoordelijk zijn voor het genezen van de klachten dat ontstaan zijn door het gedrag van een persoon. Een goede voorbeelden zijn roken of ‘burn-out’.
Mijn reactie op dit vraag is dat ik bereid moet zijn om te geven, zonder dat iets terug willen ontvangen. Wij kunnen niet te veel geven.
De gebeurtenissen in de wereld maken mij bewust van een gebrek aan mededogen. Het hoofd neemt een veel belangrijker plaats in dan het hart. We verliezen het vermogen om te geven om anderen. Iemand die niet van zich zelf houdt is ook niet in staat om te houden van anderen. Laten we daarom met onszelf beginnen. Met onze’innerlijke samenleving’- de geest (mind) en het lichaam.
Als ik kijk naar de manier waarop ik handel, praat en voel, probeer ik de oorsprong te begrijpen. Kijk ik naar de energetische, fysieke, mentale en emotionele expressie en niet alleen naar de symptomen. De levensenergie of meridianen zijn niet alleen energiebanen verbonden met het fysiologisch functioneren van het lichaam. Zij hebben ook direct effect op onze manier van denken, voelen en handelen.
Bijvoorbeeld, als de energie verbonden met de galblaas niet in balans is, zul je moeite hebben om fysiek en mentaal te ontspannen. Je kunt dan de neiging hebben andere mensen te behandelen als een obstakel dat je in de weg staat en dat verwijderd moet worden.
Als de maag- of milt-pancreas (alvleesklier) energie niet in balans is, heb je niet alleen problemen met het verteren van voedsel. Ook maak je je te veel zorgen om dingen en heb je de neiging te veel na te denken. Je voelt geen contact met je centrum en bent niet gemotiveerd om goed voor jezelf te zorgen. Als de nierenergie niet goed in balans is kun je problemen krijgen met oedeem, vergeetachtigheid, stress gevoeligheid (burn out), ongerustheid, kaalheid en grijze haren.
Bijna al deze energieën van de meridianen staan beschreven op de website en er zal voor het eind van het jaar een artikel aan worden toegevoegd. Probeer te begrijpen welke energieën fysiek, in je gedachten en in je handelen tot uiting komen. Degenen die regelmatig op les komen leren welke oefeningen je moet doen om de balans te herstellen en versterken daarmee gaandeweg hun zelfvertrouwen! Als de wil en motivatie je ontbreken om regelmatig op les te komen, zou dat kunnen betekenen dat je nierenergie laag is!
Als je een volle agenda hebt en altijd te laat op les komt, kan het zijn dat je leverenergie uit balans is. Maar alles is te beinvloeden. Dus aarzel niet, start vandaag met stretchen!